Verkiezingen - Minima in de samenleving
donderdag 16 februari 2006 14:32
Bijeenkomst minimaplatform d.d. 15 februari 2006.
MINIMA IN DE SAMENLEVING.
- Een toenemend aantal medelandgenoten is aangewezen op een uitkering op basis van het minimum. Dat dit, ondanks allerhande maatregelen als huursubsidie e.d., armoede betekent zal niemand van ons willen ontkennen. Daar kunnen en mogen we niet aan voorbij gaan. Het lijkt er op dat ook in ons land de rijken steeds rijker en de armen steeds armer worden. Het begrip solidariteit lijkt, ook in dit opzicht, af te nemen.
De ChristenUnie kijkt daar anders tegen aan: Van “ik naar samen”, dus “voor elkaar”. - Wat mogen wij van de minima verwachten en wat mogen de minima van de politiek, dus van de gemeenschap verwachten?
- Wij denken dat van iedereen verwacht mag worden dat hij/zij alles doet wat in zijn/haar vermogen ligt om in eigen onderhoud te voorzien. Dit betekent dat we mogen verwachten dat iedereen zijn best doet om een passende werkkring te krijgen zodat er geen beroep gedaan behoeft te worden op de gemeenschap. Maar dit is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Probeer maar eens werk te krijgen als je een handicap hebt of boven een bepaalde leeftijd bent. Voor zowel de politiek als voor bedrijven ligt hier een taak. Het bedrijfsleven moet ook in dezen, met hulp van de overheid, zijn maatschappelijke taak verstaan. Van de overheid mag verwacht worden dat ze bedrijven stimuleren om een bijdrage te leveren aan het weer aan werk helpen van mensen. De gemeente zou bij het vestigingsbeleid dit als een bespreekpunt mee kunnen nemen.
- En als je dan alles gedaan hebt wat redelijkerwijs van je verwacht mag worden en je bent toch aangewezen op een uitkering, moeten we dan als gemeenschap accepteren dat je zover door het bestaansminimum heen zakt dat een voedselbank nodig is? De vraag stellen is haar beantwoorden. Mensen zijn niet allemaal gelijk aan elkaar maar wel gelijkwaardig, en dus zijn we verantwoordelijk voor elkaar
- Gezien de houding van de raadscommissie de afgelopen week zou men geneigd zijn te zeggen dat er in Noordenveld niets meer aan de hand is. De minima krijgen, volgens de wethouder, alles wat mogelijk is. En dus hebben we niets meer te doen? Lijkt mij iets te simpel geredeneerd. De voorzitter van het minimaplatform heeft vorige week duidelijke taal gesproken en o.a. de staatssecretaris geciteerd waar het gaat om het verstrekken van langdurigheidtoeslagen. En wat doet onze wethouder, die meestal niet te beroerd is om de grenzen van het mogelijke te verkennen? Hij antwoordt dat de staatssecretaris dit wel gezegd kan hebben maar dat het nog geen wet is. En hij is aan de wet gehouden en geeft dus geen langdurigheidtoeslag zoals de staatssecretaris die bedoeld heeft. Dit nu wil er bij ons niet in. Als verantwoordelijk wethouder kun je toch terugvallen op uitspraken van hogere instanties, ook al heeft het nog geen kracht van wet? Wat voor risico loopt de wethouder wanneer hij op dit punt ruimhartiger is? Hij is anders toch ook niet zo bang uitgevallen?
- Een ander punt wat de ChristenUnie hier nog aan wil stippen is de arbeidsparticipatie van eenoudergezinnen met jonge kinderen. Wij vinden het opvoeden van kinderen tot volwaardige leden van onze maatschappij nog altijd belangrijker dan welke baan dan ook. En daarom pleiten wij ervoor dat er met de verplichting tot arbeidsparticipatie voor deze categorie soepel wordt omgegaan.
- Kortom, de minima moeten in eigen inkomen voorzien waar dat redelijkerwijs mogelijk is. Waar dat niet mogelijk is moet de maatschappij naast hen gaan staan om hen een volwaardige plaats in onze samenleving te geven. Wij moeten zorgen voor individueel maatwerk waarbij betrokkenen goed geïnformeerd worden over alle regelingen die er voor hen zijn. Het Nibud heeft een website gemaakt waar alle soorten regelingen staan vermeld. De gemeente moet hiernaar verwijzen en via de eigen website of die van de ISD alle mogelijke regelingen in onze gemeente aangeven.
- Verder willen wij dat stille armoede, die er ook is en waar waarschijnlijk zelfs het platform niet altijd weet van heeft, in kaart wordt gebracht. Wij roepen het platform op om samen met de politiek dit in kaart te brengen. Daartoe moet samenwerking worden gezocht met instanties zoals diaconieën van kerken e.d.
- Tenslotte, als minima in het arbeidsproces niet meer aan de bak komen schakel hen dan in bij het vrijwilligerswerk, met daarbij de vrijwilligersvergoeding die is toegestaan. Men maakt zich daarbij nuttig voor de gemeenschap en men voorkomt een sociaal isolement.
Reacties op 'Verkiezingen - Minima in de samenleving'
Geen berichten gevonden
Log in om te kunnen reageren op nieuwsberichten.