Peter Vegter (verslaggever RTV Drenthe) sprak tijdens het radioprogramma Cassata van zaterdag 30 januari 2010 de volgende woorden:

3 maart gemeenteraadsverkiezingen. Eén van de periodiek terugkerende hoogtepunten in onze democratie. Maar in feite is er slechts sprake van een hinderlijk oponthoud in de voortgang van ons gemeentebestuur. Lange tijd leveren de verkiezingen vertraging in de besluitvorming op. Raadsfracties zoeken naarstig naar mogelijkheden om weg te kruipen voor uitspraken en beslissingen waarop de kiezer hen zou kunnen afrekenen. Gemeenten, stuk voor stuk miljoenenbedrijven, staan in de wacht om straks op de oude voet door te kunnen.

Aan de andere kant ziet de kiezer plotseling allerlei ideeën bij de magistraten opborrelen. De creativiteit komt werkelijk uit alle poriën naar buiten. Partijen die tot voor kort het woord ‘duurzaamheid’ niet eens kenden, omarmen dit modernisme als Haarlemmerolie. Wijken worden opeens duurzaam gebouwd, de inkoop wordt duurzaam, wegen worden duurzaam aangelegd, bomen duurzaam gesnoeid. In Tynaarlo is de duurzaamheid inmiddels zover gevorderd dat elke zandweg gemakkelijk geplaveid kan worden met de duizenden pagina’s die hierover geschreven zijn.

En dan de bezuinigingen. Voor de gemeente Noordenveld drie miljoen euro als het meezit, zes miljoen in het ergste geval. Maar creatief als zij zijn hebben de bestuurders hier iets op gevonden. Met gemak halen ze twee ton binnen door zonder blikken of blozen de leverancier af te knijpen met een opgelegde korting van twee procent op elke rekening. Niks fouts aan, meent de voorzitter van de grootste fractie. ‘’Ondernemers moeten toch zelf weten of zij door de gemeente genaaid willen worden’’, sprak hij in de wandelgangen. En PvdA-wethouder Geert Wolters meende deze week in een narcistische bui zelfs dat andere gemeenten met jaloerse blikken zijn vondst volgen.

De verkiezingscampagnes zijn begonnen. Jan Peter blaast op een toetertje, Wouter voetbalt op straat en André loopt tegen muren omhoog. Raadsleden wagen zich opeens onder de mensen. En de boodschap is steeds dezelfde. Stem op ons en vooral op mij. Wie ik ben? U kent mij niet? Ik heb mij anders steeds ingezet voor een duurzame toekomst voor u en voor uw kinderen en kleinkinderen. Nou ja steeds. Vooral de laatste tijd…………. Maar toch, stem op mij.

Even naar de arme kiezer. Want wat moet hij straks op 3 maart. Thuisblijven kan natuurlijk niet. Want ‘Laat uw stem niet verloren gaan.’ Maar op welke partij moet ik stemmen, vraagt hij zich vertwijfeld af. Maakt het verschil? Links of rechts of……Onlangs vroeg ik aan een CDA-voorman: ‘Wat betekent dat dan binnen uw gemeente: ‘christelijke politiek’? Het bleef lange tijd stil. Volgens mij was het meer een gevoel bij de man. En wat kan die sociaal-democraat voor mijn oudedagvoorziening betekenen als Den Haag geen spaan heel laat van de AWBZ-voorzieningen. En wat is gemeentelijk minimabeleid waard als Den Haag zelfs jongeren met een magere Wajong-uitkering kort. Wat is er liberaal aan het riool in onze straten?

Dan maar stemmen zonder op de partijpolitiek te letten. Stemmen op een capabel iemand. Iemand die weet waarover hij praat, met kennis van zaken en met een helder beslisvermogen. Want die zijn er. Die zijn er in Noordenveld en die zijn er in Tynaarlo. Er zijn ook inhoudsloze raadsleden. Zij houden slechts zetels bezet, doen nooit hun mond open en doen dus ook geen kwaad. Maar dan zijn er de inhoudsloze raadsleden die zich ondanks dat en zonder enige zelfkennis toch zonodig moeten bemoeien met het beleid. Houd hen in de gaten. Zij verdienen een anti-stem.

Dus tot slot een stemadvies: laat u niet leiden door emoties van rechts, links of confessioneel. Stem op die man of vrouw die uw vertrouwen verdient, die straks niet in uw gemeenteraad zit om tijdens verjaardagsvisites te kunnen zeggen. ‘Druk, druk, druk. Ja, gemeenteraadslid hè. En die verantwoordelijkheid joh. Slopend. Maar ja iemand moet het doen.’’ Ik wens u die gemeenteraad die u verdient en ik dank u voor uw aandacht.