Over dit Natuurakkoord kwamen de Staten in een extra vergadering bij elkaar. Aan ons werd het besluit van GS voorgelegd waarin opnieuw voorgesteld werd tegen het Natuurakkoord te stemmen maar wel mee te werken aan de uitvoering hiervan en vooralsnog  af te zien van juridische procedures. In de commissievergadering van december vorig jaar waar het Onderhandelingsakkoord Natuur werd besproken vroegen we het College waarom zij Provinciale Staten niet voorstelt om het Onderhandelingsakkoord Natuur af te wijzen nu het college een aantal voorwaarden stelt. Nog geen week later voldeed het college aan onze vraag en heeft de meerderheid van de Staten ingestemd met het nieuwe voorstel om het Onderhandelingsakkoord af te wijzen.

Destijds hebben we onze principiële keuzes verwoord en deze zijn niet veranderd. Deze heb ik dan ook niet weer herhaald. In de brief van het IPO staat dat met de aanvullende afspraken alle belemmeringen om de uitvoering van het akkoord ter hand te nemen zijn weggenomen. Wanneer we daar tegenover de memo en de brief van het college lezen, zien zij geen verbeteringen van het akkoord, zelfs op essentiële onderdelen een verslechtering. Wanneer we het college goed begrijpen zit het vast op de financiële zekerheden ten aanzien van de door onze provincie aangegane verplichtingen. Wij vroegen de gedeputeerde of hij dan geen moeite had met de € 30 miljoen minder voor beheer en het verdwijnen van het budget voor agrarisch natuurbeheer buiten de EHS. Met het college houden ook wij grote twijfels of het Rijk kan voldoen aan de internationale verplichtingen. Dit ook gelet op de discussie eerder die middag tijdens de commissievergadering omgevingsbeleid.

Wanneer onze provincie, en eventueel ook andere provincies, besluiten niet in te stemmen met het akkoord, maar wel betrokken willen worden bij het decentralisatiesproces, getuigt dit van realisme. Vandaar ook dat de fractie van de ChristenUnie het college steunt in haar afweging niet in te stemmen met het akkoord